Do Mdiny idę pieszo. Po drodze jest cmentarz wojenny. Wchodzę oczywiście. Cóż za piękne miejsce! Ciche, zielone i spokojne, mimo dużego skrzyżowania w pobliżu.
Jest ławeczka, na której można przysiąść. W sam raz na odpoczynek.
Chodzę dookoła i czytam inskrypcje. Tutaj przynajmniej je rozumiem :) Piękne są, tyle w nich smutku, tyle rozpaczy…tyle pojedynczych tragedii… Pobeczałam sobie oczywiście ;)
Poczytajcie sami...

Now the labourer’s task is o’er
Now the battle day is past.
Now upon the further shore
Lands the voyager at last.
Father in thy gracious keeping
Leave we now thy servant sleeping.

To z pieśni John Ellertona.

The

Były też inne... / And there were others...

Though a michty space devides us
Still we feel we’re not apart
You are always in our prayers
And for ever in our hearts

Not gone from memory
Not gone from love
But gone to
Our father’s home above

Like falling leaves
The years roll by
But memories of you
Will never die


In loving memory od Anne
Beloved wife of F. Sgt. Clifford Little R.A.F., B.E.M.
Died May 4th 1965
Thank you for all those wonderful years
And God bless you