Wsiadam w 322, bo chce mi się już na tą plażę w końcu! ;) Ląduję tam dopiero po trzeciej. Kupuję ftirę (2,30 euro), która tym razem okazuje się kanapką na ciepło (wcale nie z dziurką – tego chlebka z dziurką w końcu nie udało mi się znaleźć).
Mimo, że wiatr dziś silniejszy, to fal nie ma. Szkoda. Wchodzę na trochę, woda też jakaś zimniejsza mi się dziś zdaje. Ale to nic, i tak jest super, słonko świeci, morze szumi, muszę się tym nacieszyć!

I get on 322 - I wanna go to that beach finally! ;) I'm there only after three. I buy ftira (2,30 euro). This time it's a big hot sandwich (but not the one with the hole - finally I didn't find it anywhere).
The wind is stronger today, but the waves are lower. Well, the see is actually very quiet. It's a pity. I get to the water which seems colder today. But it doesn't matter, it's great anyway, the sun is shining, the sea is soughing, I wanna enjoy it!

Wracam znów o 6:15, znów przez Nadur, znów wstępując na ftirę, znów wegetariańską :)
Czekając, idę uliczką do końca, z myślą, że może będzie jakiś widok, bo słonko akurat zachodzi. No i jest kawałek widoku – na wiatrak w Qala! Nie udało mi się tam w końcu dojechać, to mam choć tu :) To jeden z niewielu młynów, który ma jeszcze śmigła. Super.
Z powrotem zamotka, tym razem zlokalizowałam właściwy przystanek, ale autobus sobie nie przyjeżdża! No co za bezczelność! Idę więc na ten poprzedni przystanek, tu autobusy jeżdżą, ale muszę poczekać pół godziny.

I go back at 6:15 again, again by Nadur. I go to grab a ftira again, a vegetarian one again :)
I must wait so I walk the street to the end to find a view. The sun is just setting. Well, there is a piece of a view - over the windmill in Qala! I wasn't able to get there so I can see it here :) It's one of not many windmills with propellers. Great.
Going back is with a tangle again, this time I know where is the right bus stop, but the bus doesn't come! What a cheek! So I walk to the other stop, the buses go here, but I must wait half an hour.

Jakiś starszy mieszkaniec mnie zagaduje, że był przez naście lat w NY, ale wrócił tu i mieszka w domu ojca. Pierwsze pytanie to dlaczego wrócił? Bo tam było daleko do plaży (to już druga osoba, która to mówi) i że ludzie inni. Rodzeństwo zostało za wielką wodą. Pytam, czy ludzie stąd uciekają, bo widzę pełno domów na sprzedaż. Pan twierdzi, że nie, że domy na sprzedaż są wszędzie.
W Rabacie jestem tym razem z niewielkim zapasem, wsiadam od razu w autobus do Ghasri. A tam jest już kompletnie ciemno, więc idę zobaczyć, czy latarnia morska działa. Działa :) A przy okazji widać podświetlone Ta'Pinu. To widoki na pożegnanie, bo to już moja ostatnia noc tutaj.

An older inhabitatnt comes to me, he says he was in NY for over a dozen years. But he came back and now he lives in his father's house. His siblings are still there. I ask if people run away from here, 'cause I can see many houses for sale. He says no, that they are everywhere.
I still have some time to the next bus this time in Rabat. I take a bus to Ghasri. It's completely dark already so I go to see if the lighthouse works. It works :) And I can see lit Ta'Pinu. These are the views for good bye, it's my last night here.