Do lotniska mam kwadrans jazdy, wyjeżdżam z zapasem. I całe szczęście, bo nawigacja wprowadza mnie w uliczkę, która jest prywatna, lawiruję między autami, żeby przejechać, a na końcu akurat zamyka się brama... Dziesięć minut zajęło mi, żeby się stamtąd wycofać, bo zawrócić nie było za bardzo jak... Gapa ze mnie, trzeba było nie wjeżdżać ;)
Dalsza droga mija juz bez przygód, koleś od auta nic nie sprawdza (miałam pełne ubezpieczenie niby), tylko bierze kluczyki i pyta, czy bak jest pełny.
Na lotnisku zamotka, bałam się, że zabiorą mi kamienie z Etny (innej osobie z naszej grupy zabrali), ale na nie w ogóle nie zwrócili uwagi... Zabrali mi za to pasty pistacjowe i jeden słoiczek migdałowej...
Wqrw mnie bierze i żal okropny, bo chciałam je wziąć do domu i nawet nie spróbowałam! Tyle tylko co dawali na degustacji w sklepie... Już pomijam ile mnie te trzy słoiczki kosztowały... A najgorsze jest to, że nigdzie nie ma informacji, że nie można takich rzeczy przewozić – płyny wiadomo, ale pasta to przecież nie płyn!!!

I should drive for minutes to the airport. I leave the beach having some time as reserve. Lucky I have

Obraziłam się w tym momencie na Sycylię kompletnie, bo do pogody doszło jeszcze to... Na razie mam odczucie, że tak szybko to ja tu już nie wrócę... Pewnie minie mi to za jakiś czas, bo chcę tu jeszcze wrócić, ale na razie mój foch sięga nieba... Wiem, że taka strata to nie koniec świata, wręcz przeciwnie, mówi się trudno, ale łzy ciekną mi same ;) Nawet zdjęć nie mam ochoty chwilowo robić...
Dobrze, że mój wielki plecak przechodzi bez problemu. Tutaj też obklejają wszystkie walizki i plecaki i każą oddać do luku przed wejściem do samolotu. W sumie jest mi to obojętne, tylko następnym razem może pomyślę o jakimś jednak większym plecaczku zamiast torby z aparatem, bo kieszenie nie mieszczą wszystkiego. Start punktualnie, Sycylia znika bardzo szybko z tyłu...

My feelings to Sicily at that moment were very negative, the weather and now this....