Gdy zbliżam się do Mġarr, coraz lepiej widać fort Chambray, który góruje nad całą okolicą, nawet z Comino było go doskonale widać. Jest tu parking i garaże dla łódek.
Stąd można pójść już do normalnej drogi, a można pójść jeszcze przed siebie dalej ścieżynką do portu. Wybieram to drugie oczywiście.
I znów GPS jest nieoceniony, moja mapa pokazuje szlak tuż na brzegu, ale takowego w ogóle nie ma. Trzeba wąską stromą dróżką wspiąć się aż prawie pod sam fort, ale dzięki temu są ładne widoki. Stamtąd dopiero równie stromą dróżką zejść w dół. W klapkach ciężko, choć jest to wykonalne, jak widać ;)

When I get closer to Mġarr, I can see fort Chambray, better and better.

Dróżka nie wiedzie samym wybrzeżem, tylko gdzieś w połowie górki. Tu jest ona jeszcze węższa i miejscami mam wrażenie, że za chwilę zniknie w ogóle. Chyba nie jest zbyt często uczęszczana ;)
Ale za to są malownicze skały i małe zatoczki, gdzie na upartego można by ponurkować. Nurków zresztą spotykałam wcześniej. Tu już nie spotykam nikogo.

The

Dróżka wychodzi dokładnie przy porcie, więc można poobserwować promy. Ja idę dalej, do kościółka na wzgórzu (Our Lady of Loreto), żeby obejrzeć widoki.
Widoki na port są właściwie cały czas, tylko z góry jest najlepsza panorama. Super!

The trail ends exactly near the port, so one can look at the ferries. I walk up to the church Our Lady of Loreto to see the views.

Zastanawiam się, czy pojechać do Ramla Bay, bo słonko w końcu wyszło. Nie mam ręcznika, choć to akurat nie przeszkadza. Decyzja jest jednak inna – łapię autobus 301 do Rabatu. W Rabacie szybki marsz, a właściwie prawie bieg do Cytadeli, żeby choć trochę jeszcze nacieszyć się widokami, bo okazji ku temu już później nie będzie. Pięknie!
I szybko z powrotem, żeby zdążyć na autobus do Dwejra Point.

I think if to go to Ramla Bay, 'cause the sun is finally shinig. I haven't the towel, but it's not a problem. I make another decision - I catch the 301 bus to Rabat.'